‘Half maart 1942 was zo'n vijfenzeventig tot tachtig procent van alle slachtoffers van de holocaust nog in leven, terwijl twintig tot vijfentwintig procent was omgekomen. Slechts elf maanden tijd, half februari 1943, waren die percentages precies omgekeerd. De kern van de holocaust wordt gevormd door een korte, zeer hevige golf van massamoord. Het zwaartepunt van die massamoord was Polen, waar elke grote Joodse gemeenschap in maart 1942, ondanks tweeëneenhalf jaar van afschuwelijk lijden, ontbering en vervolging, nog intact was, en waar elf maanden later nog slechts de resten van het Poolse jodendom leefden in enkele getto's en werkkampen. De Duitse overval op de Joden van Polen was dus geen geleidelijk of opgevoerd programma gedurende lange tijd, maar een echte Blitzkrieg (...)'
Christopher Browning in: Doodgewone mannen. Een vergeten hoofdstuk uit de jodenvervolging. (1993)